15 Mayıs 2016 Pazar

Spaghettilere Emek Veren Besteciler - Bölüm 4


Guido ve Maurizio De Angelis :

Spaghetti Westernlere emek veren müzisyenler serimize türün eski usul ve klasikleşmiş isimleri üzerine saygı duruşumuzu ihmal etmeyerek başladığımızda elbette türün vazgeçilmezi olan 'Hinlik' öğesine sadık kalarak yeni bir anlayış ve taze kan düsturuna bağlı isimlerle de sürdürmenin gerekliliğini ihmal etmeyecektik.

Spaghetti Western, İtalyan sinemasının hem klasik hemde yeni nesil anlamda tarih yazmaya ramak kaldığı dönemde, sadece köklerinden beslendiği Amerikan anlayışının bir taklidiyle sınırlı kalmayacağının, kendi öz birikimiyle yeniyi harmanlayarak çevresindeki komşu ülke sinemalarına yeni bir soluğu ihraç edebileceğinin kanıtıydı. Müzikal anlamda Morricone ile başlayan yeni usül, oyunun temel kuralı gereği değişim ekseni içerisinde günün popüler müzik akımlarıyla klasik anlayışın harmanını esas almaktaydı.

1940 lı yılların sonlarında dünyaya gelme şansına nail olarak dünyanın topyekün değişime doğru yol alacağı 1960 lı yılların son yarısında müzik sahnesinde ilk olgun meyvelerini vermeye başlayacak iki İtalyan kardeşte bu harman ve değişim rüzgarının odak noktasında müzikal çalışmalarını sürdürmekteydiler. Roma yakınlarında dünyaya gelen ikili , 1970'li yıllarda Spaghettilerden beslenerek yeni bir alt kol halini alacak 'Belly Laugh' komedi filmlerinin en ünlü ikilisi Bud Spencer ve Terence Hill ikilisi filmlerinin müziklerine can verdiler.




Bud Spencer ve Terence Hill'in sinema serüvenleri Spaghetti Westernlerle başlamış ve ünlerinin doruğuna yukarıda bahsetmiş olduğumuz yeni akımla kavuşmuşlardı. İkilinin koca adamı Bud, geniş kadrolu spaghetti western filmlerinin oburluk ve mizah öğesini temsil eden karakterdi. Terence ise Franco Nero'ya alternatif olarak düşünülerek Django serisiyle tanınmaya başlamış ve ardından daha önce ele aldığımız My Name is Nobody ve Un Genio, Due Compari, Un Pollo ile türün komedi açısından zirve eserlerinde başrolü üstlenmişti. İkilinin beraberce rol aldığı Trinita Kardeşler serisi de Belly Laugh'a uzanan yolun kapısını aralayan çalışmaydı.

Spaghettilerin güç kaybetmeye başladığı 1970'lerin ikinci yarısında çıkışı arayan yapımcı ve yönetmenler türün alternatif anlamda en sıradışı örneklerini sunarken De Angelis kardeşlerin müzikal anlayışını arka planda görmeyi tercih ettiler. Böylece Keoma ve Mannaja gibi ağıt havasında ve progresif yaklaşımla çekilmiş spaghettilerin müzikleri ortaya çıktı. 




Spaghettilerin ortaya çıkışından bu yana sürdürülmekte olan ballad geleneğinin rock müzik anlamında modernize edilmiş versiyonlarıda bu yöntemle yeni ancak uzun ömürlü olmayan bir akımı oluşturmuş oldu. Saykodelikten progresife oldukça ilginç kulvarlara göz kırpan besteler ikilinin asıl uzmanlaştığı komedi filmleri müziklerinin yanında birer önemli deney olarak film müzikleri tarihindeki yerini aldı. 

Poliziesco filmlerinden komediye, Spaghettilerden çizgi filmlere kadar pek çok sinema türüne kendilerine has tarzlarıyla katkıda bulunan kardeşler sahnede çeşitli farklı isimlerle yer almayı tercih ediyordu. Bu isimlerden en çok bilineni Oliver Onions du ve spaghettilerin İtalyadan sonra (belkide İtalyadan daha çok) popülerleştiği ikinci ülke olan Almanya'da bilinen isimleride buydu. 

Guido ve Maurizio De Angelis Resmi web sitesi için buraya tıklayınız. 
Full diskografi için buraya tıklayınız. 
Yazan : Gökay Gelgec - Yojimbooo

Trinity Stand Tall :

Hiç yorum yok: